Σικάγο, συνδικάτα, εργατικοί αγώνες, οκτάωρο, "Επιτάφιος" του Ρίτσου, Καισαριανή, Άνοιξη, Φύση, λουλούδια, χαρά, έρωτας...
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την Πρωτομαγιά;
Σθεναρά πιστεύω πως κάθε επέτειος αποτελεί συμβολή για τη δική μας προσωπική, ατομική, ιστορική αυτογνωσία. Ας ανατρέξουμε λοιπόν στη σημειολογία της ημέρας. Τι θα ήταν άλλωστε ένα σχολείο χωρίς την αξιοποίηση της πολύπλευρης διαστασης του ρόλου του;
Αυθόρμητα καταχωρώ μια σκέψη του Κορνήλιου Καστοριάδη:
"Για να υπάρξει πραγματική εκπαίδευση με την αυστηρή έννοια του όρου υπάρχει μια βασική προϋπόθεση: είναι ότι αυτή η εκπαιδευτική διαδικασία γίνεται αντικείμενο επένδυσης και πάθους και από τους εκπαιδευτές και από τους εκπαιδευόμενους και, για να το πω καθαρά, ότι αν δεν υπάρχει έρωτας μες στην εκπαίδευση δεν υπάρχει εκπαίδευση!
Εάν κάποιος κάτι μαθαίνει μέσα στο σχολείο είναι διότι, διαδοχικά, έναν καθηγητή σε κάποια τάξη - και στο πανεπιστήμιο ακόμη - τον ερωτεύεται και τον ερωτεύεται διότι βλέπει ότι αυτός ο ίδιος ο καθηγητής είναι ερωτευμένος με αυτό που διδάσκει".
ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!!!